ارائه ی اثر هنری به روش باربارا کروگر

باربارا کروگر هنرمند بزرگ معاصر، که از شاگردان دایان اربس بود، در سال 1975 شروع به عکاسی کرد و نوشته‌ها و عکس هایش را با هم درآمیخت.

سرانجام متن هایش را تا حد عباراتی کوتاه و یا کلمه ای واحد بر یک عکس تقلیل داد.
کروگر با مهارتی که در طراحی گرافیک دارد، واژه ها و تصاویر را به بازی می‌گیرد که در نهایت از ترکیب آن‌ها اثری غنی و ارزنده بیافریند.

به گفته ی خود هنرمند عکس هایش “تلاش هایی هستند برای ویران کردن برخی از بازنمایی‌ها”

در 1994 کروگر برای نمایش آثارش در گالری مری بون در نیویورک از کف،دیوار و سقف نمایشگاه استفاده کرد و تصاویر بزرگ و نوشته هارا بر دیوارها و پلاک های برنزی را بر کف نصب کرد.
بلندگوها صداهای جیغ مانند و صدای افرادی که انتقادهای سیاسی و دینی را فریاد می‌زدند

در فضای نمایشگاه پخش می‌کردند.

صداهایی گوش خراش آمرانه تکرار می کردند : ” مثل ما بیندیش” ، ” با ما هم ایمان شو” ، ” مثل ما نیایش کن” و روی پنجره ی نورگیر سقف نوشته شده بود : (خدای من بهتر از خدای توست)

باربارا کروگر تصاویرش را در محیط های مختلفی به نمایش گذاشته است و دقیقا از تاثیری که محیط بر آثارش می‌گذارند مطلع است.
او معمولا آثارش را در گالری هنرهای زیبا عرضه می‌کند، اما برای غرفه های متروی نیویورک و چراغ‌های راهنمای میدان تایمز هم آثاری پدید آورده است.

کروگر درباره ی وسایل و روش های ارائه ی آثارش می‌گوید : ((هرقدر در دنیای هنر جایگاه چشمگیرتری بیابم، آسانتر می توانم تصاویرم را در بیرون از دنیای هنر، در فضاهای غیر هنری عرضه کنم.))

اضافه می‌کند : (( چرا فقط یک کار بکنیم ؟ چرا فقط پوستر بسازیم ؟ یا چرا فقط عکس هارا بزرگ کنیم و در قاب های قرمز در گالری ها به نمایش بگذاریم ؟
چرا از پوستر ها ،تابلوهای اعلانات و گالری ها همزمان استفاده نکنیم؟))

تصاویر کوچک شده ی آثارش را روی کبریت های جیبی چاپ کرده اند.

برخی از تصاویرش به صورت کارت پستال ارائه شده اند و

برخی از آن‌هارا بر بروی تیشرت ها چاپ کرده و به فروش می رسانند.

برخی آثار کروگر را نمونه ی حائز اهمیتی از هنر متعهد اجتماعی تلقی می کنند.

منبع : کتاب نقد عکس -تری برت- اسماعیل عباسی، کاوه میرعباسی – نشر مرکز

بیش تر بخوانید : فکر کردن به تو.. مرور عکسی از باربارا کروگر